Παρασκευή 29 Αυγούστου 2008

Πλησιάζει το τέλος του κόσμου;

Αγνοήστε τους αισιόδοξους:

όλες οι ιστορίες τρόμου για την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι αληθινές !

Υπάρχουν πολλά κακά στον κόσμο μας. Αλλά δεν είναι τόσο κακά όσο πολλοί πιστεύουν. Είναι χειρότερα.




Η υπερθέρμανση, αργά αλλά αμείλικτα αλλάξει το πρόσωπο του Πλανήτη.

Ακόμη βρισκόμαστε στα αρχικά στάδια αυτής της διαδικασίας (διάγραμμα δεξιά: το φαινόμενο του θερμοκηπίου),
αλλά ήδη το διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα έχει φτάσει τα 375 μέρη στο εκατομμύριο, το υψηλότερο επίπεδο για τουλάχιστον μισό εκατομμύριο χρόνια.



Οι θερμοκρασίες πρόκειται να αυξηθούν κατά 5.8 oC αυτό τον αιώνα, 10 φορές από την αύξηση κατά 0,6 οC τον εικοστό αιώνα, ενώ η αύξηση θα είναι κατά 40% υψηλότερη σε ορισμένες βόρειες περιοχές. Αυτό σημαίνει ότι οι θερμοκρασίες θα μπορούσαν να αυξηθούν κατά 8,1 οC σε ορισμένες περιοχές του κόσμου.

Μας νοιάζει εμάς;
Οι μαρτυρίες λένε πως ναι. Στην Κίνα οι μεγάλου μεγέθους πλημμύρες συνέβαιναν κάθε 20 χρόνια. Τώρα στα εννιά από τα δέκα χρόνια. Ο αριθμός των ανθρώπων που επηρεάζονται από τις πλημμύρες παγκοσμίως, αυξήθηκε από 7 εκατομμύρια το 1960 σε 150 εκατομμύρια τώρα. Οι πλημμύρες είναι μόνο η αρχή. Ο αριθμός των ανθρώπων που ζημιώνονται από τυφώνες και κυκλώνες έχει αυξηθεί 8 φορές τα τελευταία 30 χρόνια και φτάνει τα 25 εκατομμύρια άτομα το χρόνο.

Ενώ οι επιστήμονες επιμένουν ότι η ανθρωπότητα θα έπρεπε να μειώσει τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα (CO2) κατά 60%, αν θέλει να σταθεροποιήσει αρχικά και ύστερα να περιορίσει το ρυθμό υπερθέρμανσης του πλανήτη, οι προβλέψεις λένε ότι αντίθετα οι εκπομπές θα αυξηθούν κατά 75% μέχρι το 2020, σε σχέση με τα επίπεδα του 1990 (πρβλ. διάγραμμα: εκπομπές CO2 ανά χώρα, από όπου γίνεται φανερό ότι η άρνηση των ΗΠΑ να συμμετάσχουν υπονομεύει κάθε σχετική προσπάθεια ).

΄Ενα από τα αποτελέσματα είναι ότι η θερμοκρασία των ωκεανών αυξάνεται σταθερά και καθώς σήμερα το θαλασσινό νερό μπορεί να περιέχει διαλυμένο 50 φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από όσο ο ατμοσφαιρικός αέρας, ακόμη και μια μικρή μείωση της απορροφητικότητας της θάλασσας σε διοξείδιο του άνθρακα, λόγω της θέρμανσης, θα μπορούσε να προκαλέσει σημαντική αύξηση του CO2 στην ατμάσφαιρα, και συνεπώς ταχεία κλιμάκωση των ρυθμών αύξησης της θερμοκρασίας παγκοσμίως.

Ακόμη σοβαρότερα, 10.000 δισεκατομμύρια τόνοι μεθανίου (που επιδρά στο φαινόμενο του θερμοκηπίου 20 φορές περισσότερο από το CO2) είναι συσσωρευμένα στον ρηχό πυθμένα της Αρκτικής, δεσμευμένα σε υποθαλάσσια ιζήματα. Εάν η θερμοκρασία αυξηθεί, είναι πιθανό το μεθάνιο αυτό να αποδεσμευθεί στην ατμόσφαιρα, αυξάνοντας κι άλλο τους ρυθμούς θέρμανσης.

Οι θερμαινόμενοι ωκεανοί επίσης συνεπάγονται αύξηση της στάθμης της θάλασσας. Το επίπεδο των νερών προβλέπεται να ανεβεί κατά 90 εκατοστά τον επόμενο αιώνα, κατακλύζοντας τεράστιες περιοχές σε χώρες όπως το Μπαγκλαντές, η Αίγυπτος και η Κίνα.
Δεν γνωρίζουμε πραγματικά τα όρια της Φύσης -πόσο πολλή βροχή μπορεί να πέσει για πόσο μεγάλο διάστημα, πόσο ισχυρότεροι τυφώνες μπορεί να προκύψουν, πόσο μπορεί να διαρκέσουν οι ξηρασίες. Η έσχατη υπόθεση είναι ότι αν η αφηνιασμένη παγκόσμια υπερθέρμανση ξεφύγει από τον έλεγχο, μπορεί να κάνει τον πλανήτη μας ακατοίκητο.

Πέντε φορές στα τελευταία 540 εκατομμύρια χρόνια έχουν συμβεί μαζικές εξαλείψεις, σε μια περίπτωση μάλιστα οδήγησαν στην εξαφάνιση του 96% των ειδών που ζούσαν τότε. Ενώ όμως αυτές ήταν αποτέλεσμα σύγκρουσης αστεροειδών ή εποχών παγετώνων, αυτή είναι η πρώτη φορά που κάποιο είδος προκαλεί την αυτοεξαφάνισή του.

Οι δεινόσαυροι κυριάρχησαν στη Γη για 160 εκατομμύρια χρόνια. Εμείς διακινδυνεύουμε το μέλλον μας μόλις μετά από 1/4 του εκατομμυρίου χρόνων (αν και θα πρέπει να θυμηθούμε ότι ίσως είναι λιγότερο, μια και κάποια είδη ανθρώπων έχουν ήδη εξαλειφθεί στο παρελθόν).
Σύμφωνα με τη θεωρία της Γαίας, όταν ένας ξένος οργανισμός εισβάλλει σε ένα σώμα, το σώμα προκαλεί πυρετό με σκοπό να συγκεντώσει όλες του τις ενέργειες στο να καταπολεμήσει τον ξένο οργανισμό. Στις περισσότερες περιπτώσεις πετυχαίνει, αλλοιώς το σώμα πεθαίνει.
Το μάθημα είναι ότι εάν συνεχίσουμε τις δραστηριότητες που καταστρέφουν το περιβάλλον μας και υπονομεύουν τις συνθήκες της ίδιας της επιβίωσής μας, εμείς είμαστε ο ιός. Το να κάνουμε την αλλαγή που απαιτείται για να αποφύγουμε μια τέτοια μοίρα, είναι ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση που έχουμε ποτέ αντιμετωπίσει.



Διάγραμμα: τα προβλήματα του κόσμου το 2050.


Λεξιλόγιο: deforestation: αποδάσωση, sea-level rise: ανύψωση του επιπέδου της θάλασσας, decreasing crop yields: μείωση σοδειών, water conflicts: διαμάχες για τα υδάτινα αποθέματα (το βασικό μελλοντικό πρόβλημα της Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής), increased severity/frequency of tropical storms: αύξηση δριμύτητας και συχνότητας τροπικών καταιγίδων, greater disease risk: αύξηση ασθενειώνmain, fisheries affected: δυσμενείς επιδράσεις στα αλιευτικά αποθέματα



(πηγή:http://www.oikologos.gr/)
(πηγή: Guardian, από άρθρο του βρετανού υπουργού περιβάλλοντος Michael Meacher - 14/2/2003)